Η διατροφή των αρχαίων Ελλήνων προέκυπτε μετά από λεπτομερή μελέτη αναγκών του σώματος και του πνεύματος. Η διατροφή τους είχε άμεση σχέση με τη φιλοσοφία της και υπάκουε σε κανόνες που συνδυάζουν την απόλαυση και την ευεξία.
Το κύριο χαρακτηριστικό της διατροφής τους ήταν η λιτότητα. Έτρωγαν δημητριακά, χόρτα, κρεμμύδια, ελιές, ψάρια ως βασική τροφή, σπάνια κρέας, φάβα, κουκιά, φακές, φρούτα και γλυκά, βασικό ποτό το κρασί. Είχαν 2 ελαφριά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας και ένα κύριο, το δείπνο. Ο Ιπποκράτης έλεγε: «Η τροφή να είναι το φάρμακό σου, και το φάρμακό σου η τροφή σου».
Στη σύγχρονη εποχή πολλά νοσήματα αποδίδονται στη διατροφή, όπως η κοιλιοκάκη.
Η κοιλιοκάκη είναι αυτοάνοσο νόσημα που χαρακτηρίζεται από δυσανεξία στη γλουτένη και σχετίζεται με χρόνια φλεγμονή του λεπτού εντέρου και καταστροφή των εντερικών λάχνων.
Για την επιτυχή αντιμετώπιση της νόσου, θα πρέπει δια βίου να αποκλείονται ρητά από τη διατροφή όλες οι πηγές γλουτένης. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η νόσος θα συμβάλλει στη μείωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων και θα την αποτρέψει από τις χαρές και τις απολαύσεις της ζωής.
